Hindoe-hooligans en 'talibanisering'

De storm van verontwaardiging (en het wat stillere stormpje van instemming) n.a.v. het 'Mangalore Pub incident' is nauwelijks geluwd of de volgende rel met radicale hindoejongeren dient zich aan. Donderdag ontvoerden zulke jongeren in dezelfde stad een meisje en een jongen uit een bus. Ze mishandelden de jongen (een moslim) en bedreigden het meisje - omdat ze een praatje had gemaakt met de jongen.

Het incident was waarschijnlijk onopgemerkt gebleven, ware het niet dat het meisje de dochter is van een (socialistisch) parlementslid van de staat Kerala. Tezamen met de toch al broeiende etnische en religieuze spanningen in de staat Karnataka, waar Mangalore ligt en die wordt bestuurd door de hindoenationalistische BJP, leidt dat opnieuw tot vette koppen over 'talibanisering' van India. En, hier in Bangalore (ook Karnataka), tot een kleine demonstratie zondag van jongeren die duidelijk willen maken dat de hindoe-extremisten niet het monopolie hebben op 'de Indiase cultuur' (klik foto voor vergroting).

Ik zit hier nog niet lang genoeg om deze incidenten grondig te duiden. De media zijn sterk gepolariseerd. Engelstalige publicaties gericht op hindoenationalisten zijn er bijna per definitie niet. Afgaand op engelstalige bladen en kranten of de vele Indiërs die engels spreken kan je je nauwelijks voorstellen dat de hindoenationalisten grote steun genieten onder de bevolking.

Maar de BJP zit in de meeste staten in de regering, en heeft in sommige, zoals Karnataka, een absolute meerderheid. Tussen 1996 en 2004 was het ook nationaal de grootste partij, en vanaf 1998 leverde het de premier, Vajpayee. De partij is al dan niet openlijk gelieerd aan meerdere extremistische hindoeorganisaties die geweld niet schuwen, en vormt de facto de politieke tak van de quasi-fascistische massabeweging RSS.

Natuurlijk, er zijn verkiezingen in aantocht. De BJP is voor veel Indiërs het enige serieuze alternatief voor de eeuwige, endemisch corrupte Congrespartij. Die zal niets nalaten om de hindoenationalisten zwart te maken, door ze af te schilderen als haatzaaiende fanatici die het land zullen destabiliseren.

Maar, dat is wel duidelijk: de partijen en hun aanhang leven volledig langs elkaar heen. De groepen raken onderling steeds verder geïsoleerd. Prominente BJP-politici nemen geen afstand van geweldpleging, vergoelijken zelfs de acties van de zelfbenoemde moraalpolitie. Die combinatie van extreme polarisatie (geen pleonasme) en politieke steun voor hooliganisme is toch verontrustend.