Verdeeldheid zaaien doe je samen

Deze week schreef de Wereldhindoeraad (VHP) een brief aan de dertien belangrijkste Indiase islamitische organisaties. Of de heren ulema even een fatwa willen uitvaardigen om terreur in India onislamitisch te verklaren.

De moslimleiders wordt verzocht expliciet te stellen dat hindoes geen kafirs (heidenen) zijn, en dat India geen legitiem doelwit vormt van heilige islamitische oorlogvoering, jihad.

Moslimleiders wuifden de eisen vandaag schouderophalend weg: ze ageren dagelijks tegen terreur en religieuze haat. Indiase moslims houden van hun land en niemand in de gemeenschap beschouwt India of hindoes als doelwit. De eis is dus irrelevant

Een begrijpelijke reactie. Het eisen van zulke loyaliteitsverklaringen van moslimminderheden - ook bepaalde westerse politici niet vreemd - komt neer op een motie van wantrouwen tegen de hele bevolkingsgroep.

Anderzijds is de angst voor islamitische terreur van eigen bodem niet ongegrond. Goedbedoelde anti-terreurcampagnes vanuit de islamitische gemeenschap en ondubbelzinnige veroordeling van terroristen kunnen niet doen vergeten dat India in 2007 na Irak de meeste terreurslachtoffers telde.

Maar juist het zaaien van verdeeldheid tussen moslimminderheden en overige bevolkingsgroepen is een expliciet strategisch doel van islamitische terreurgroepen.

En nergens is daarvoor de bodem zo vruchtbaar als in India, waar religieus geweld altijd op de loer ligt, en waar meer moslims wonen (ca. 154 miljoen) dan in welk ander land dan ook, op Indonesië na.

Verdeeldheid zaaien doen extremisten van alle gezindten het liefst samen. Zo ook hier. De organisatie achter de brief - of is het een dwangbevel? - aan de moslimleiders is gelieerd aan verschillende radicale hindoeïstische groeperingen, en aan hindoepartij BJP.

Een goedkope verkiezingsstunt dus. Handel in angst, kapitaliserend op woede en wantrouwen na de aanslagen van november in Mumbai, en speculerend op onwil van moslimorganisaties om zich de islamitische wet te laten voorschrijven.

Gelukkig bieden rendementen uit het verleden geen garantie voor de toekomst.

Pakistan en Mumbai-terreur: staaltje smart power

Eerder deze week schreef ik dat Pakistan geen belang heeft bij een snelle afhandeling van het onderzoek naar de aanslagen in Mumbai, en tot nog toe dan ook niets anders heeft gedaan dan schaamteloos traineren.

Toch deed Islamabad donderdag een opmerkelijk concessie: Ja, het bloedbad dat gedrogeerde en gehersenspoelde moslimjongens de 26ste november aanrichtten, is althans deels voorbereid op Pakistaanse bodem.

Hoewel de regering zelden met één mond spreekt, zijn de uitspraken van minister van Binnenlandse Zaken Rehman Malik eensluidend. Hij meldde onder meer dat de politie de koper heeft getraceerd van de rubberboten waarmee de terroristen aan land kwamen.

Verschillende sporen leidden naar een schuilplaats van de verboden terreurgroep Lashkar-e-Taiba in Pakistan. Een Pakistaanse handlanger die geldtransacties uitvoerde, is gearresteerd - hij is aangewezen als de hoofdverdachte.

Een andere Pakistaan, die vanuit Barcelona de internettelefonie regelde waarmee de terroristen contact hielden tijdens de slachtpartij, is naar Pakistan gelokt (Malik: 'vraag me niet hoe') en ingerekend.

Uitgebreide informatie dus, waaruit moet blijken dat Pakistan het onderzoek serieus heeft genomen. Toch worden er (wederom) meer vragen opgeroepen dan beantwoord. Zelfs letterlijk, want de minister besloot met een lijst van 30 vragen aan Indiase opsporingsdiensten.

Sommige van die vragen zijn politiek en maatschappelijk explosief - zoals aanwijzingen voor hulp vanaf Indiase bodem. Andere, zoals het verzoek de enige levend opgepakte terrorist in Pakistan te horen, zullen argwaan wekken in India.

Argwaan die toch al wordt gevoed door het feit dat de invloedrijke leider van Lashkar-e-Taiba nog altijd niet is opgepakt, en dat er evenmin duidelijkheid is over de rol van de Pakistaanse inlichtingendienst ISI.

Neemt niet weg dat Pakistan zich op het eerste gezicht bereidwillig heeft getoond. Dat had ongetwijfeld te maken met het bezoek van de nieuwe Amerikaanse speciaal gezant voor Pakistan en Afghanistan, zwaargewicht Richard Holbrooke.

Amerika heeft best wat speelruimte, met de belofte van jaarlijkse miljardensteun aan het geruïneerde Pakistan als wortel en aanvallen van onbemande Amerikaanse drones op Pakistaans grondgebied als stok. Die ruimte heeft de lepe Holbrooke optimaal benut.

'Smart power' indeed!

India: Een spons voor terrorisme

Op Irak na wordt geen land zo hevig geteisterd door terrorisme als India. Van islamitische separatisten in Jammu en Kashmir en het Noordoosten tot communisten in het noorden en hindoenationalisten overal wemelt het land van de extremistische groepen die niet terugdeinzen voor gratuit geweld tegen burgers.

Daar komt de dreiging uit het westen bij. Erfvijand Pakistan vertoont steeds meer trekken van een failed state, met meervoudige machtscentra binnen het regime, tribale gebieden waar terroristen hun gang gaan, en sinds kort een volledige regio waar de Taliban de scepter zwaaien, in pre-2001 Afghanistan stijl.

Het Indiase leger noch het inlichtingenapparaat is opgewassen tegen deze golf van moslimextremistisch geweld. Amerikaanse terrorismedeskundigen waren gisteren voor een bezorgde Senaatscommissie in Washington opmerkelijk bot in hun oordeel: India zal de komende jaren fungeren als een spons voor moslimterreur, en de klappen voor het Westen opvangen.

Ze waarschuwden dat het land dringend hulp van de VS nodig heeft, anders zou het 'verleid kunnen worden tot maatregelen die de regionale veiligheid in gevaar brengen'.
Ergo: India moet Pakistan geloofwaardig onder schot houden, om het Westen te doordringen van de noodzaak tot samenwerking.
Een weinig geruststellend vooruitzicht.